ఆ రోజు రాత్రి మా ఆయనకి చెప్పా, పల్లవితో మాట్లాడ! అది వాళ్ల ఆయనతో ఏదో ఒకటి చేపించి నాకు ఆ ఉద్యోగం ఇప్పిస్తానని చెప్పింది అంటే మావారు చానా ఆనందపడ్డారు. ఆ రోజు నాకు బాగా గుర్తుండిపోయే రోజు ఫిబ్రవరి 10 అది, ఆ రోజు ఉదయాన్నే ఎప్పటిలానే నేను నిద్ర లేచి వంట చేసి మావారికి, మా పాపకి బాక్సులు కట్టి మొదట ఆయన్ని ఆఫీసుకి పంపి, నేను స్నానం చేసి, నల్ల బ్రా, నల్ల పాంటీ వేసుకొని, ఆకుపచ్చ రంగు చీర, మాచింగ్ జాకెట్, లంగా కట్టుకొని మా పాపని తీసుకొని తనని డేకేర్ లో వదిలి, వాళ్ల టీచర్కి చెప్పా ఒకవేళ నేను కొంచెం లేటుగా వచ్చిన తనని ఉంచమన్నా, వాళ్ల టీచర్ చెప్పింది 6 గంటల్లోపు వచ్చేయమంది. మా పాపకి టాటా చెప్పి బరువెక్కిన హృదయంతో బయలుదేరా ఆ రాస్కెల్ అజయ్ ని కలవటానికి. ఒక ఆటో తీసుకొని తనకి ఫోను చేసా, నేను బయలుదేరానని, వాడు చెప్పాడు ఇంకో 10 నిముషాల్లో అక్కడ ఉంటానని, నేను ఆటోలో తను చెప్పిన బస్ స్టాప్ పాయింట్ కి వచ్చి నిలబడ్డా. బస్టాపంతా కోలాహలంగా ఆఫీసుకి పోయేవాళ్లతో, కాలేజ్ కి వెళ్లేవాళ్లతో సందడి సందడిగా ఉంది. అక్కడ బస్టాప్ లో ఉన్న కొంత మంది నా ఎత్తుపల్లాలని కళ్ళతోనే కసిగా కొలవటం ప్రారంభించారు, నేను వాళ్లకి కొంత దూరంగా నిలబడి, అందరూ ఇంత ఆనందంగా సంతోషంగాఉంటే నాకే ఎందుకు ఇలా జరుగుతోందని నేను ఆలోచిస్తున్నా, ఇంతలో నా ఆలోచనలు బ్రేక్ చేస్తూ ఒక హుండా సిటీ కారు వచ్చి నాముందర ఆగింది, లోపల ఉన్న అజయ్ గాడు వంగి తలుపు తెరిచి “గెటిన్ కవిత” అన్నాడు, నేను వెంటనే కారు ఎక్కి కూర్చొని డోర్ క్లోజ్ చేసా, తను కారుని ముందుకు కదిలించాడు.
“హాయ్ కవిత ఈ డ్రెస్ లో చానా అందంగా ఉన్నావు” అన్నాడు అజయ్…నేను నా టెన్షన్లో నేను ఉండి ఏమి మాట్లడకుండా కూర్చొన్నా.. వాడే అన్నాడు కవిత ఏంటి టెన్షన్ గా ఉందా, డోన్ట్ వర్రీ నేను అంతా చూసుకొంటా, నువ్వు హాపీగా ఉండు అంటూ ఉత్సాహంగా కారు నడుపుతున్నాడు. ఒక 5 నిముషాల తరువాత కొంచెం కుదటపడి బయటకు చూసా ఎక్కడికి వేళుతున్నమాఅని, మా కారు బెంగుళూరు అవుట్ ష్కర్ట్స్ వైపు వెళుతోంది. తనని అడిగా ఎక్కడికి తీసుకొని వెళుతున్నారంటే… ఇప్పుడు మనం ఒక రిసార్ట్ కి వెళుతున్నామని చెప్పాడు. తనే అడిగాడు “పాపని ఎప్పుడు తీసుకొని రావాలని”….. “5 గంటలకి” అని చెప్పా, “ఓకే అప్పటిలోపు దింపేస్తాలే” అన్నాడు. “మీ ఆయన ఎక్కడ వర్క్ చేస్తున్నాడు” అడిగాడు. నేను చెప్పా ఎక్కడ చేస్తున్నాడో. అలా మాట్లడుతూ ఉంటే నేను అజయ్ ని ఒకసారి జాగ్రత్తగా చూసా….ఇంతకు ముందర వీడిని పట్టించుకోలేదు కానీ, కాసేపట్లో వాడి పక్కలో పడుకోవాని కదా అని. అజయ్ ఒక 5.5 ఎత్తుతో, 40 పైన వయస్సు, నల్లగా, పొట్టతో ఎంత ఛండాలంగా ఉండాలో అంత దరిద్రంగా ఉన్నాడు. భగవంతుడా పోయు, పోయి వీడితోనా నాకు ఈ శిక్ష అనుకొని బాధ పడ్డా మనస్సులో….
అలా ఒక 30 నిముషాలు ప్రయాణించాకా మాకారు ఒక రిసార్ట్ లోకి వెళ్లి ఆగింది. కారు పార్క్ చేసాక రా కవిత అంటు నన్ను కొంత దూరం నడిపించుకొంటూ తీసుకొనివెళ్లాడు. మేమిద్దరం కలిసి నడుస్తూ ఉంటే తను నాకంటె పొట్టిగా ఉండి నాకు చాలా సిగ్గుగా అనిపించింది అలాంటి నల్లగా పొట్టిగా ఉన్నవాడి పక్కన నడవాలంటే, కానీ ఏం లాభం ఈ నా అందం వీడి క్రింద నలిగిపోతుంది మరి కాసేపట్లో అని నాకు తెలుసు. అలా కొంత దూరం నడిచాక మేమిద్దరం ఒక రూం దగ్గరకి వెళ్లాం, వీడు ముందే రూం బుక్ చేసినట్టున్నాడు అనుకొన్నా. అక్కడికి వెళ్లి తలుపు నెట్టి పద కవిత లోపలికి అంటే, నేను లోపలికి వెళ్లా, తను నా వెనకాలే లోపలకు వచ్చి తలుపు మూసి లాక్ చేసాడు. లోపలకు వచ్చిన నాకు జీవితంలో ఊహించని షాక్…. లోపల నా స్నేహితురాలు భర్త మదన్ అక్కడ సోఫాలో కూర్చొని మందు కొడుతున్నాడు. నేను షాకయ్యి ఒక బొమ్మలా నిలబడిపోయా, భయం మరియు సిగ్గుతొ ఒణికిపోతున్నాను……
స్థానువులా నిలబడ్డ నన్ను అజయ్ నా చేయి పట్టుకొని లాక్కొని తీసుకెళ్లి సోఫాలో కూర్చోబెట్టాడు. నేను బొమ్మలా కూర్చొన్నా, అక్కడ సిగ్గుతో మానం పోతోంది మదన్ ని అక్కడ చూసాకా, తను ఎందుకు వచ్చాడా అని ఆలోచిస్తున్నా, నా ఆలోచనల్ని భగ్నం చేస్తూ మదన్….”కవితా కంగారు పడకు, నేను నీకు వివరంగా చెపుతా అంతా…. నిన్ను మొట్టమొదట చూసినప్పుడే నీ మీద మనస్సుపడ్డ… నిన్ను ఎలా దెంగాలా అని అనుకొంటూ ఉంటే వెదకబోయే తీగ కాలికి తగిలినట్టు నువ్వే వచ్చి నన్ను ఉద్యోగం అడిగావు..ఆహా ఏమీ నా అదృష్టం అనుకొని.. ఈ అజయ్ గాడు నేను ఫ్రెండ్సేకాబట్టి వాడితో నిన్ను అడిగించి ఒక రాయి విసిరా, నా ప్లాను పని చేసింది…నువ్వు ఒప్పుకొన్నావు…దాంతో మనందరం ఇప్పుడు ఇక్కడ ఉన్నాం…. ఇద్దరికీ లాభం…మా కోరికా తీరుతుంది నీకు ఉద్యోగమూ వస్తుంది” అన్నాడు.
“కానీ మీరు నా స్నేహితురాలి భర్త కదా…ఇలా చేయకూడదు కదా” అన్నా…దానికి మదన్ గట్టిగా నవ్వి ఇలా చేస్తేనే కదా నువ్వు ఇక్కడికి వచ్చావు లేకపోతే రావు కదా….బిళ్ల కావాలంటే తప్పుదు కవితా ఇలానే చేయాలి…ఎలానూ వచ్చావు ఇంక ఎక్కువ ఆలోచించకుండా..హాయిగా ఈ రోజు ఎంజాయ్ చేయి అంటూ ఒక సిగరెట్ వెలిగించాడు. అజయ్ గాడేమో నన్ను మందు తాగుతావా అని అడిగాడు, నేను “నో” నాకు అలవాటు లేదంటే, తను ఒక గ్లాసులో మందు పోసుకొని సోఫాలో రిలాక్స్ గా కూర్చొని అజయ్ కూడా ఒక సిగరెట్ వెలిగించి గట్టిగా దమ్ము కొట్టి మందు తాగటం ప్రారంభించాడు. నాకు సిగరెట్ వాసన అస్సలు పడదు….లోన తిప్పుతున్నట్టుగా ఉంది అయిన నా దురదృష్టాన్ని తిట్టుకొంటూ తప్పదు కదా అనుకొంటు భరిస్తూ కూర్చొన్నా.
ఈ లోపు మదన్ తన గ్లాసులోని మందు పూర్తి చేసి మిగిలిన సిగరెట్ ని చివరంటా గట్టిగా ఒక దమ్ము లాగి…. “ఇంక టైమ్ వేస్ట్ చేయక మనం పనిలోకి దిగుదాం కవితా” అంటూ, ఒరేయ్ అజయ్ ఎవరు వాడదాంరా దీన్ని ముందర అన్నాడు… దానికి అజయ్ అన్నాడు ప్లాను నీదయిన నేనే కదా అంతా మాట్లాడి దీన్ని ఇక్కడకి తెచ్చింది…కాబట్టి నేనే ముందర వెళతా అన్నాడు. మదన్ ఒక్క నిముషం ఆలోచించి, సరే ఒక పని చేద్దాం అంటూ ఒక కాయిన్ తీసి టాస్ వేసి ఎవడు గెలిస్తే వాడు ముందర వెళదాం అన్నాడు, దానికి అజయ్ కూడా సరేనన్నాడు. “నేను ఎంత చీప్ అయిపోయాను..ఇద్దరు మగాళ్లు నా ముందరే నన్ను పంచుకొంటున్నారే” అని మనస్సు చిపుక్కుమన్నది. అజయ్ గాడు కాయిన్ తీసుకొని బొమ్మా బొరుసు వేసాడు…మదన్ బొమ్మ కోరుకొన్నాడు…నేను కూడా ఆ డర్టీ అజయ్ కంటే ఈ మదనే బెటర్ అనుకొని బొమ్మే పడాలని కోరుకొన్నా…..నా అదృష్టమో మదన్ గాడి అదృష్టమో కానీ అది బొమ్మే పడింది. హమ్మయ్య అనుకొన్నా…కనీసం నా శీలం ఆ వెదవ అజయ్ గాడితో కాకుండా ఈమదన్ గాడితో పోతోందిలే ….కొంతలో కొంత బెటర్ అనుకొన్నా…
మదన్ లేచి నిలబడి బద్దకంగా ఒళ్లు విరుచుకొని అజయ్ దగ్గర సిగరెట్ తీసుకొని గట్టిగా ఒక దమ్ము లాగి “పదవే కవితా ఇంక టైమ్ వేస్ట్ చేయొద్దు…మా వాడు గోల చేస్తున్నాడు…” అంటూ నా చేయి పట్టుకొని సోఫాలోనుండి నన్ను పైకి లాగి నా నడుము పట్టుకొని నడిపించుకొంటూ పక్కనే ఉన్న బెడ్రూమ్ లోకి లాక్కొని వెళ్లాడు.. అజయ్ “బాబాయ్ తొందరగా పూర్తిగా చేసుకొని రారా….దాన్ని పిండి పిండి చేయమాకు, నాక్కూడా కొంత వదలరా బాబూ…”అంటే మదన్ గొల్లుమని నవ్వి దీని దగ్గర చానా సరుకుందిలే మామా…కంగారుపడకు నీక్కుడా బాగానే గిట్టుబాటు అవుతుందిలే అన్నాడు.
0 Comments