లేదే మాధవి, సతీష్ ప్లాన్ మాత్రం వేసాడు. మా పెళ్లి అవ్వాలంటే ఈ ప్లాన్ వర్కౌట్ అయ్యేలాగా చెయ్యడం నా బాధ్యత అని ఖరాకండిగా చెప్పేశాడే. నేను చేయాల్సినవి చేసి నా కొత్త కుటుంబంతో సెటిల్ అయ్యాక…, అప్పుడు సతీష్ వాళ్ళ అమ్మానాన్నలను తీసుకొచ్చి పద్దతిగా సంభంధం కలుపుకుని, తాంబూలాలు మార్చుకుని, పెళ్లి నిశ్చయం చేస్తారని చెప్పాడే. ఇప్పుడు అది అనుకున్నట్టు జరిగేలాగా నేనే చూసుకోవాలి”, అని దీనంగా చెప్పింది శ్వేత.
“నాకు తెలిసి మీరు వేసిన ఎర్రిపుకు ప్లాన్ వర్కౌట్ అయ్యే ప్రసక్తి అస్సలు లేదు కానీ, నువ్వొస్తానంటే ఆంటీ ఆఫర్ ఎప్పటికి రెడీగా ఉంటుంది. ఆ సతీష్ గాడిని మర్చిపోయి నాతో ఆంటీ దెగ్గరకు వచ్చేయి. వారానికి రెండే రెండు రోజుల పని. మిగితా టైములో ఫుల్ టైం పాస్. నీకు బాగా దూల ఉంటె, ఆ రెండు రోజులు కుడా మజ మజానే. మొదట్లో నాకు నచ్చేది కాదు. తరువాత గంట గంటకి కొత్త మగాడు నా అందాలని దోచుకుంటుంటే భలే కిక్క్ వస్తుందే బాబు. నువ్వుకూడా రాత్రిళ్ళు పూకుగెలికోవటం చూస్తూ ఉంటా…. నీకూడా బాగా పూకు దూల అని నాకు తెలుసు. నాతో వస్తే రసికులు అందరూ కలిసి నీ పూకు దులంతా తీర్చి దుమ్ము దులిపేస్తారు”, అని నవ్వుతు కన్నుకొట్టి చెప్పింది మాధవి.
“చి పోవే మాధవి, ఏంటి అన్ని చూస్తావా నువ్వు…”, అని కోపంగా నవ్వుతు అడిగింది శ్వేత. “మరి మధ్యరాత్రి వణుకుతూ నయిటి లో చేయిపెట్టుకుని నువ్వు మూలుగుతూ గెలుకుంటుంటే చూడరా మరి”, అని చెప్పింది మాధవి. “ఏంటో నే,……, అవును నాకొక డౌట్. నీకెందుకే పచ్చి కళలు రావు. ఇప్పటిదాకా ఒక్క మగాడితో కుడా చెయ్యలేదు నేను. నాకే ఎందుకు అన్ని పాడు కళలు వస్తాయి. అంటే మరి ఒక్కడు కుడా కాదు. ఇద్దరు ముగ్గురు కలిసి నన్ను ఏదేదో చేస్తున్నట్టు అలా వస్తాయి కలలన్ని. నీకు వస్తాయా అలంటి కళలు?”, అని అమాయకంగా అడిగింది శ్వేత.
“ఎందుకంటే, నేను చెయ్యాల్సినవన్నీ చేసేస్తాను కాబట్టి. అనుభవించాల్సినవన్నీ అనుభవించేసాను కాబట్టి. నాకు ఇందాక కారులో నిద్రపట్టినప్పుడు ఎం కల పడిందో తెలుసా? బిర్యానీ తింటున్నట్టు. ఇప్పుడు బిర్యానీ తినేసాన? మల్లి పడుకుంటే మా అమ్మ నాన్న, లేదా నా స్కూల్, ఇలా ఏది మిస్ అయితే అది మన కలలో వస్తుంది. అందుకే ఏ వయసులో జరగాల్సినవి ఆ వయసులో జరగాలి అంటారు. నీది కసిగా దెంగించుకునే వయసు. ఇంకా పాపం ఎవడు నిన్ను తాకలేదు. అందుకే నీకు అన్ని పాడు కలలే వస్తాయి. పోర్న్ సినిమాలు బ్లూ ఫిలిం లో చేసినట్టు నిన్ను చేస్తునట్టు కళలు పడతాయి. అందుకె త్వరగా ఎవరికో ఒకరికి నీ పూకు అప్పజెప్పేయి. వాడే దూల తీర్చి సుఖపెట్టక అట్లాంటి కళలు ఏమి రావు నీకు”, అని చెప్పింది మాధవి. “అదే చూడాలి, ఎవడు చేస్తాడో….”, అంటూ గిర్రు గిర్రు మని త్రిగుతున్న ఫ్యాన్ చూసి చెప్పింది శ్వేత.
“ఒసే వెర్రి మొహం, ఎవడో అంటావేంటీ? నీ ప్రేమికుడు సతీష్ తో అని అనాలి గాని”, అని మంచం పై శ్వేత వైపు తిరిగి అడిగింది మాధవి. “హయ్యో సతీష్ కి ఎన్ని సార్లు ఇచ్చిన, పాపం అమాయకుడు నన్ను ఎప్పుడు ముట్టుకోలేదు, అందుకే అలా అన్నాను. ఎలాగూ నా కళ్ళల్లో ఎవడెవడో వచ్చేసి నన్ను ఏదో ఏదో చేస్తున్నారు. ఇక నిజంగా చేయడం ఒక్కటే బాకీ ఉంది”, అని కన్ను కొట్టి చెప్పింది శ్వేత. “టైం దొరికినప్పుడు అల్లా ఆ పోర్నహుబ్ వెబ్సైటు మొబైల్ లో చూడటం ఆపేయి కాస్త. డేటా ఫ్రీ అనేసరికి నువ్వు ఊరికే ఆ పాడు వెబ్సైటు లు చూసి నీ తల పాడుచేసుకుంటున్నావు”, అని చెప్పింది మాధవి. “నువ్వు చేస్తే లేదు కానీ, నేను చూస్తే తప్పా?, అయినా ఆ వీడియో లు భలే ఉంటాయి. నేనైతే అందులో ఉన్న అన్ని కేటగిరీ వీడియోలు చూసేసా. చెప్పుకోడానికే సిగ్గేసే కేటగిరీ లు ఉంటాయి బాబు…”, అని సిగ్గుపడింది శ్వేత.
“అది సరే, ఇంతకీ నువ్వు ఆంటీ దెగ్గరకు వస్తున్నావా లేదా”, అని సూటిగా అడిగేసింది మాధవి. బాగా దీర్ఘంగా ఆలోచించాక, “హే మధు, మధ్యాహ్నం డాడీ వచ్చాక ఒకే ఒక్కసారి అయనతో మాట్లాడి చూస్తానే. ఆయనే నాకున్న ఏకైక ఆప్షన్. అయన చెప్పే సమాధానంబట్టే నా ప్రయాణం ఎటు వెళ్తుందో తెలుస్తుంది. దానికి నీ సహాయం కుడా కావాలి, ఎందుకంటే డాడీ ని అలాచేసేసరికి నాకు నా మైండ్ బ్లాక్ అయిందనుకో, నాకు దొరికిన అవకాశాన్ని వృధా చేసుకుంటాను. అలా కాకుండా చూసుకోవే ప్లీజ్”, అని మాధవిని బతిమాలింది శ్వేత. “సరే మరి టైం తెల్లవారు ఐదవుతుంది, మరి నేను కొద్దీ సేపు పడుకుంటా”, అంటూ, పాపం బాగా అలసిపోయిన మాధవి నిద్రలోకి జారుకుంది. “థాంక్స్ మధు”, అంటూ శ్వేత కుడా హాయిగా నిద్రపోయింది.
పొద్దున్నే నిద్ర లేచిన శ్వేత, ఫ్రెషగా స్నానం చేసుకుని, మల్లెపువ్వు లాంటి తన శరీరాన్ని తుడుచుకుని, డాడీ ని కలవడానికి ముస్తాబయింది. ఎప్పుడు సొంత నిర్ణయాలు తీసుకునే అలవాటు లేని శ్వేత, నాన్నని కలవడానికి ఎం వేసుకోవాలో అర్ధం కాక నిద్రపోతున్న మాధవిని లేపి, ” హే మధు, డాడీ ని కలవడానికి ఎం వేసుకోవాలి చెప్పవే ప్లీజ్?”, అంటూ అడిగింది. ఒక చేతిలో చుడిదార్ ఇంకో చేతిలో టీ షీర్ట్ జీన్స్ పట్టుకుని ఉన్న శ్వేతని నిద్రమత్తులో చూసి, “ఇవన్నీ ఎందుకే, హాయిగా చీర కట్టుకోవచ్చుగా”, అని ఒక సలహా ఇచ్చి మల్లి పడుకుంది. అవును కదూ, మొదటి సారి డాడీ ని కలుస్తున్నా. మధు చెప్పినట్టే లక్షణంగా చీర కట్టుకుంటే బెటర్ అనుకుని, డాడీ కోసం ఒక మాంచి ఫాన్సీ చీర కట్టుకుంది శ్వేత.
ఇక వైజాగ్ నుండి బయలుదేరిన మోహనరావు, గవర్నమెంట్ లేడీస్ హాస్టల్ చేరుకొని శ్వేతకి ఫోన్ చేసాడు. “ఆ, హలో…, శ్వేత ఏ నా?”, అని అడిగాడు. “అవును డాడీ, నేనే మీ కూతురు శ్వేతని, మీరు….., మీరు వచ్చేసారా?”, అని అడిగింది. ఏంటి అమ్మాయికి ఇంత తొందరా, అని మనసులో అనుకున్న మోహనరావు, “ఆ…, ఆ…., నేను వాచా…., మీ గవర్నమెంట్ లేడీస్ హాస్టల్ బయటే ఉన్నా. నువ్వు బయటకి వస్తావా ? లేదా రూమ్ నెంబర్ డీటెయిల్స్ ఇస్తే నేనే వస్తా…”, అని అన్నాడు.
“హయ్యో డాడీ, మాది గవర్నమెంట్ లేడీస్ హాస్టల్ కాదు డాడీ, దానికి దేగ్గర్లోనె రెండు సంధులు దూరంలో ఉండే బ్లూ పారడైస్ హాస్టల్ అండ్ లోడ్గింగ్. గవర్నమెంట్ హాస్టల్లో ఏ.సి లేదని, ప్రైవేట్ హాస్టల్లో ఉంటున్న డాడీ”, అని చెప్పింది శ్వేత.
అస్సలే వెనక ముందు జాగ్రత్తలు ఎక్కువ తీసుకుంటూ, ఎవరి చేత మోసపోవటం అస్సలు ఇష్టం లేని మోహనరావు, “బ్లూ పారడైస్ లాడ్జి ఆ? ప్రైవేట్ హాస్టల్ ఆ అది? మరి సర్పంచ్ ఏమో గవర్నమెంట్ హాస్టల్ అని అన్నాడు ఏంటి?”, అని అనుమానంగా అడిగాడు.
మోహనరావు అలా సూటిగా అడిగే సరికి, అస్సలే టెన్షన్ పార్టీ అయిన శ్వేత, డాడీ ని ఎలాగైనా మెప్పించాల్సింది పోయి మొదట్లోనే అనుమానం కలిగిస్తున్న ఏంటి అని వణికిపోయి, “హయ్యో డాడీ, అది గవర్నమెంట్ హాస్టల్ అని చెబితే రూముకి వాహేవాళ్ళకి అడ్రస్ ఈజీగా దొరుకుతుందని అలా చెబుతా డాడీ”, అని చెప్పింది.
“రూముకి వచ్చేవాళ్ల కోసమా? ఎవరెవరు వస్తుంటారు అమ్మా నీ రూముకి?”, అని మాములుగా అడిగినట్టే ఒక్క రాడ్ వేసాడు. “హయ్యో హయ్యో, సారి డాడీ, ఎవరు రారు డాడీ ఊరికే, మీతో మాట్లాడుతుంటే ఎం మాట్లాడుతున్నానో అర్ధం అవట్లేదు. సారీ డాడీ, త్వరగా రండి డాడీ మీకోసం వేచి చూస్తున్న…”, అని ఆశగా అడిగింది శ్వేత.
బతిమాలుతూ సారీ లు చెప్పేవాళ్ల పై సున్నితంగా ఆలోచించే మనస్తత్వం కాదు మోహనరావు ధీ. అయన కింద పని చేసే వాళ్ళని కుడా, ఎవరైతే బిత్తిరి బితిరిగా సారీ సారీ అంటూ తప్పులు చేస్తారో వాళ్లపై నిగ పెంచేవాడే కానీ, కరుణించడు మోహనరావు. ఇక శ్వేత అలా పిచ్చి పిచ్చి మాటలు మాట్లాడే సరికి, మెల్లిగా శ్వేత అస్సలు నిజంగా తన కూతురేనా? తన క్యారెక్టర్ ఎలాంటిది? ఎం పని చేస్తుంటుంది? కూతురు అంటూ వచ్చి నన్ను మోసం చేస్తుందా ఏంటి? అని ఇట్లాంటి ఆలోచనల్లో పడ్డాడు మోహనరావు. ” సరే సరే, వస్తున్న”, అంటూ శ్వేత ఫోన్ పెట్టేసాడు.
మోహనరావు ఫోన్ పెట్టగానే, ” షిట్, ఏంటే శ్వేత, డాడీ ని మెప్పించాల్సింది పోయి, పాపం ఆయనకి ఇబ్బంది అయ్యేలా మాట్లాడతావేంటి…, ఇప్పుడు ఎలా… ఫోకస్…”, అని తనకి తానూ మాట్లాడుకుంటుంది శ్వేత. వెంటనే అద్దంలో చూసుకుని మల్లి పద్దతిగా రెడీ అవుతూ, ఆల్రెడీ అప్సరసలాగా ఉన్నా కుడా, పాచి మోహన లేచానేమో అని డాడీ అనుకుంటాడేమో అనుకుని, మాధవి వాడే మేకప్ వేసుకుని రెడీ అయ్యి కిందకి వెళ్ళింది. రిసెప్షన్ దెగ్గర డాడీ కోసం వెయిట్ చేస్తూ మల్లి మోహన్రావుకి కాల్ చేసింది. “ఆ…, హాళ్ళో…, ఏంటి…”, అని అన్నాడు మోహనరావు. ” డాడీ, ఏమిలేదు, నేను ఇక్కడే కింద రిసెప్షన్ దెగ్గర ఉన్నాను, మీరు నన్ను ఇక్కడే కలవచ్చు, నేను లైట్ బ్లూ కలర్ చీరలో ఉంటాను”, అని చెప్పింది.
ఇట్లాంటి పరిస్థితులు మాములుగా తండ్రి కూతురికి రాదు కాబట్టి తెలీదు కానీ శ్వేత చేసిందేమి తప్పేమి కాదు. శ్వేత కుడా, కొత్తగా కలిసేవాళ్ళకి ఈ చీరల కలర్ చెప్పడం మాధవి నుండే నేర్చుకుంది. కానీ కూతురు అయ్యి ఉండి లంజ లాగా చీర కలర్ చెబుతుంది ఏంటి? అని మనసులో అనుమానాలు పెరుగుతున్నాయి మోహన్రావుకి.
ఇక బ్లూ పారడైస్ ముందు కారు ఆపి దిగిన మోహనరావు, బ్లూ పారడైస్ లాడ్జి అని పెద్దగా బోర్డు చూసి, హాస్టల్ అండ్ లాడ్జి అని చెప్పింది గా, ఇదేంటి లాడ్జి అని ఉంది? అని డిటెక్టివ్ లాగా ఆలోచించడం స్టార్ట్ చేసాడు మోహనరావు. లాడ్జి బయట చప్పుడు లేకుండా మామూలుగానే ఉంది. ఇందాక తను చుసిన గోవెర్నెమెంట్ హాస్టల్ లాగ రద్దీగా లేదు. ఏంటిది అనుకుంటూ లోపలికెళ్ళాడు మోహనరావు.
లోపలికెళ్ళాక రిసెప్షన్ దెగ్గర ఒక్క అందమైన హీరోయిన్ లాంటి అమ్మాయి లంజ లాగా ముస్తభించుకుని రిసెప్షన్ కుర్రాడితో అటు తిరిగి మాట్లాడుతుంది. కుర్ర లంజలంటే పడి చచ్చిపోయే మోహనరావు, శ్వేత ని కలిసే పని లేక పోతే పాప నెంబర్ అడుగుదును గా, అని మనసులో అనుకుంటూ పాప ఎత్తు పిర్రలు కసిగా చూసాడో లేదో, ఆ పాప కట్టుకున్న చీర బ్లూ కలర్ అని గమనించి, కొంపదీసి ఇది నా కూతురా? అని మనసులో అనుకున్నాడు. వెంటనే, రిసెప్షన్ అబ్బాయి, హుందాగా భారీగా ఎత్తుగా, దబ్బున మనిషిగా కొట్టొచ్చినట్టు కనపడే మోహనరావుని చూసి, “హలో సర్, హౌ కాన్ ఐ హెల్ప్ యు”, అని అన్నాడు.
వాడి మాటలు పట్టించుకోని మోహనరావు, అందమైన అమ్మాయి శ్వేతానో కాదో అని తెలుసుకోడానికి, హ్రమ్ హ్రమ్, అని గొంతు సవరించుకుని, “హాయ్ శ్వేతా…”, అని పిలిచాడు. పిలిచింది డాడీ నే అని తెలుసు కాబట్టి ప్రేమగా వెనక తిరిగి చూసింది శ్వేత.
“హాయ్ డాడీ….,”, అంటూ తిరిగితే ఇద్దరు ఒక్క క్షణం ఒకరిని ఒకరు చూసుకున్నారు.
ఇక మోహనరావు కూతురిని చూశానని మురిసిపోవాలో? లేక ఇంత సెక్సీ కూతురు నిజంగానే నా కూతురా? కాకపోతే కసిగా దెంగేవాడిని కదా? అని బాధ పడాలో? లేక ఎలాగోలా కూతురైన సరే ఒక్కసారి రుచి చూడాలో తేలిక ఒక్క అడుగు ముందుకు వేయగానే, శ్వేత పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి ఎగిరి మోహన్రావుని గెట్టిగా వాటేసుకుంది.
మోహన్రావుని గెట్టిగా వాటేసుకున్నా శ్వేత, “ఇంనేండ్లకి కలిసాము డాడీ మనం. అస్సలు నిన్ను కలుస్తానని ఎప్పుడు అనుకోలేదు. అడగగానే వచ్చినందుకు థాంక్ యు సో మచ్”, అంటూ తన సళ్ళు మోహనరావు వొడిలో నలిగిపోయి అతనికి పీఛెక్కి పోతుందని తెలియని శ్వేత, మోహనరావు మెడ చుట్టూ చెయ్యేసి అయన మొహానికి దెగ్గరగా వెళ్లి చెంప మీద ఒక్క ముద్దు పెట్టింది. వొడిలో ఉన్నది కూతురని తెలిసినా, చేతికి అందుతున్న సన్నటి నడుము, వొడిలో గుచ్చుకుంటున్న మెత్తటి సళ్ళు, మొహానికి తగులుతున్న వెచ్చటి ఊపిరి, చెంప పై పడిన లేత పెదవుల ఎంగిలి మాత్రం కసెక్కించే కత్తిలాంటి అమ్మాయి అందాలు అని మాత్రమే ఆలోచిస్తున్న మోహనరావు, తానూ కుడా శ్వేత నడుము కసిగా పిసికి దెగ్గరకు లాగి, ఆమె చెంప పై ముద్దు పెట్టబోగా, బిత్తిరి ది శ్వేత, మొదటి సారి ఒక్క మగాడు మగాడిలాగా తనని పట్టుకోగానే చలించిపోయి, హ… అంటూ చిన్నగా మూలిగి, మొహం తిప్పేసరికి, మోహనరావు శ్వేత చెంప పై పెట్టాలనుకున్న ముద్దు తన లేత పెదవులపై పడింది. టక్కున కూతురి దొండ పండులాంటి కింది పెదవి ని అందుకుని జుర్రుకున్నాడు మోహనరావు.
అర క్షణం లో తేరుకుని, “నిన్ను చూసి నాకూడా చాల సంతోషంగా ఉంది శ్వేత, మాటలు రావట్లేవు”, అని అన్నాడు. ముద్దు పడిందని శ్వేతకి మోహన్రావుకి మాత్రమే తెలుసు. మరోకంటికి కనపడలేదు. అంత ఫాస్టుగా అయిపొయింది. పెదవులకి అంటుకున్న మోహనరావు ఎంగిలి తుడుచుకుంటూ, మొదటి సారి చుసిన ప్రేమలో డాడీ ముద్దు అయితే పెట్టేసాడు కానీ, నాకేంటి ఏదో ఏదో అయిపోతుంది, ఛీఛీ…, అనుకుని”, సిగ్గుపడుతూ మోహనరావు చెయ్యి పట్టుకుని, “రా డాడీ మా రూముకి వెళదాము”, అంటూ మోహన్రావుని లోపలి తీసుకెళ్లింది శ్వేత. తన పెదవులకి అంటిన శ్వేత ఎంగిలి నాలికతో నాకుతూ పెదవులు కొర్రుకుంటూ, శ్వేత అందానికి ఫ్లాట్ అయ్యిపోయి ఆమె వెంటే వెళ్ళాడు మోహనరావు.
ఇక శ్వేత మోహన్రావుని ఆ లాడ్జి వెనకాల వైపు తీసుకెళ్తుంటే అనుమానం వచ్చిన మోహనరావు, వెంటనే మల్లి తేరుకుని, డిటెక్టివ్ ఆలోచనలు మొదలెట్టాడు. “అమ్మా శ్వేతా, ముందు ఏమో లాడ్జి అని ఉంది, నువ్వెంటి వెనకాల తీసుకెళ్తున్నావు?”, అని అనుమానంగా అడిగాడు. మల్లి టెన్షన్ పడ్డ శ్వేత, “హయ్యో డాడీ, ఇది ముందు ఏమో లాడ్జి, వెనకాల హాస్టల్. రెండు ఒకే ఓనర్ చూసుకుంటాడు డాడీ”, అని అంటుండగానే, హాస్టల్ నుండి, శ్వేత లాగే అందమైన అమ్మాయిలు ఫుల్లుగా మేకప్ కొట్టేసుకుని కస్టమర్స్ కోసం బయటకి వెళ్తున్నారు. అది చుసిన మోహన్రావుకి ఇంకా అనుమానం పెరిగింది. ముందు లాడ్జి వెనకాల లేడీస్ హాస్టల్. బాగుంది సెటప్. అని మనసులో అనుకుని, ఈ ఫిగురు తన కూతురు కాదు, తన కోట్ల ఆస్థి గురించి తెలిసి, తనని వలలో పడేయడానికి ప్రయత్నిస్తున్న ఎవరో బజారు అమ్మాయి అనుకుంటా అనే అనుమానం వచ్చింది మోహన్రావుకి. అలా అనుకుంటేనే శ్వేతతో కనీసం ఉహల్లో రొమాన్స్ చేయడం ఈజీ అవుతుంది మోహన్రావుకి. ఇక ప్రతి ఒక్క విషయన్నీ అనుమానించడం మొదలెట్టాడు.
మాధవి వాడే పెర్ఫ్యూమ్ కొట్టుకున్న శ్వేత ముందు నడుస్తుంటే, మత్తుగా ఫీల్ అవుతూ వెనకే నడుస్తూ శ్వేత రూముకి వెళ్ళాడు మోహనరావు. “నేను నా ఫ్రెండ్ మాధవి కలిసి ఉంటాము డాడీ ఈ ఇంట్లో, ఎలా ఉంది?
బాగుందా?, సరే ముందు మీరు కూర్చోండి, టీ తాగుతారా లేక కాఫీ నా?”, అని అడిగింది శ్వేత. రూమ్ ఒక మాదిరిగా బాగానే ఉన్న కుడా, గుద్దబలసిన పార్టీ మోహన్రావుకి సానికొంపలాగే కనపడుతుంది. మరీముఖ్యంగా మాధవి బట్టలు అన్ని బయటే పడి ఉన్నాయి. అవ్వి అన్ని రంగు రంగుల మినీ స్కిర్ట్స్, లేస్ బ్రా, తొంగ్స్, అన్ని కుడా ప్రాస్టిట్యూట్స్ వేసుకునే డ్రెస్సెస్ లాగున్నాయి తప్ప, పడతిగల మాములు ఆడవాళ్లు వేసుకునే బట్టలు లాగైతే లేవు.
శ్వేత రూముకి వచ్చేముందు కుడా అదే ఫ్లోర్ లో అనుమానంతో బతికే మనిషి అయిన మోహనరావు, పక్కకి వేరే అమ్మాయిల గదిలో కుడా ఒక కన్నేశాడు, అందరి రూముల్లోనూ, బ్రాలు వేసుకునే తిరుగుతున్న అమ్మాయిలు, భూతులు మాట్లాడుతున్న అమ్మాయిలు, ఎదురు పడితే మాములుగా చిన్నగా నవ్వడమో, లేదా చూసీచూడన్నట్టు వెళ్లిపోకుండా, ఏదో కస్టమర్ ని చూసినట్టు వాళ్ళు ఈయనకి ఇచ్చే లుక్స్ ఇవన్నీ గమనించాడు మోహనరావు. శ్వేత అందాలు ఉరిస్తున్నా, ఎందుకో ద్వంద్వలోచనలో పడిపోయి చిరాకుగా ఉంది అక్కడ ఆయనకు, అయినా కుడా ఏదో చెప్పాలి కాదా అన్నట్టు, “ఆ…, ఆ…, మీ రూమ్ బాగానే ఉంది, వాటర్ ఇవ్వు చాలు”, అని చిరాగ్గా అన్నాడు
మోహనరావు.
అలా కాస్త వెనక్కి ఒరిగాడో, సోఫా లో ఏదో గుచ్చుకుంటుంది, ఏంటా అని తీసి చూస్తే అది శ్వేత వేసుకుని విప్పేసిన బ్రా. ఇదిగో డాడీ వాటర్, అంటూ వచ్చి డాడీ చేతిలో తన బ్రా చూసి, “హయ్యో డాడీ, అది నాదే, అక్కడే పెట్టి మర్చిపోయా, సారీ డాడీ”, అని డాడీ దెగ్గర నుండి బ్రా తీసుకుని, సిగ్గుతో చచ్చిపోతూ, ఏంటి ఇలా అయిందని టెన్షన్ పడుతుంది శ్వేత.
ఇక శ్వేత టెన్షన్ పడుతూ చూస్తున్న బిత్తిరి చూపులకు, మోహనరావు శ్వేతను దొంగను చూసినట్టు చూస్తూ, “సరిపోయింది, ఎవడో రాత్రి వచ్చి ఒక్క రౌండు వేసుకుని వెళ్లి ఉంటాడు. రూము వరకు ఎందుకని పాప అందం ఆస్వాదించడానికి తొందర్లో, ఇక్కడే సోఫాలో పడుకోబెట్టి రాత్రంత దెంగి ఉంటాడు. అందుకే బ్రా ఇక్కడ పడుంది. లేదంటే పద్దతి గల అమ్మాయి అయితే అలా వాడిన బ్రా ఎక్కడ బడితే అక్కడ ఎందుకు పడేసుకుంటుంది?, చి చి…, ఈ లంజల కొంపల్లో ఇలాగె కదా జరిగేది”, అని మనసులో అనుకుంటూ, చిరాకుగా వాటర్ కుడా తాగాల వద్దా అన్నట్టు తాగి, ఎప్పుడు ఎళ్లిపోదామా అన్నట్టు రెడీగా ఉన్నాడు.
మోహనరావు మెల్లిగా ఆమె పై నమ్మకం కూలిపోయి, అనుమానం తార స్థాయిలో పెంచుకుంటున్నాడు. నిజానికి అక్కడ జరిగిన సంఘటనలు, మోహనరావు ఉన్న పరిస్థితి, ఈ రెండు ఎవరికీ వచ్చినా ఏ కాలంలో అలాగే ఆలోచిస్తాం, కాదా చెప్పండి? అలాగే, డాడీ నన్ను బాగా అనుమానిస్తున్నాడు, అస్సలు ఇక్కడ ఇంకో పది నిమిషాల కంటే ఎక్కువ ఉండలేను అన్నట్టు మొహం పెట్టాడు. అట్లాంటిది, సతీష్ చేయమన్నట్టు నీ వెంటే నన్ను మన ఇంటికి తీసుకెళ్ళు డాడీ అని అడిగితే ఎక్కడ చిగొట్టి వదిలేసి మల్లి కనపడకుండా వెళ్ళిపోతాడో అని మెల్లిగా భయమేస్తుంది శ్వేతకి. అంటే వెంటనే కాకపోయినా, జరిగిన పరిణామాలు చూస్తుంటే, ఇలాగె తాను తప్పటడుగులు వేస్తుంటే మాత్రం జరిగేది అదే అని అనుకుంటుంది శ్వేత.
0 Comments